السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین
و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین
امام حسین (ع) جانسوز ترین مظلوم
قیام حضرت سیدالشهداء (ع) و ایستادگی ایشان در برابر یزید بن معاویه، در طول تاریخ تنها واقعه‌ای نیست که منجر به شهادت عده‌ای مظلوم در برابر عده‌ای ظالم شده باشد بلکه قبل از اسلام و قبل از پیامبر (ص) نیز نمونه‌هایی وجود دارد که مظلومین به دست ظالمین کشته شده و از بین رفته‌اند که در بین آنها کشته شدن حضرت یحیی‌بن‌زکریا که وجود نازنین او را در میان تنه‌ی درختی قرار دادند و تنه‌ی درخت را از چند جا بریدند و خون آن حضرت را به زمین ریختند. و همچنین در جایی دیگر از تاریخ آمده که هفتاد تن از انبیای بنی‌اسرائیل به دست ظالمین کشته شدند.
در تاریخ بعد از اسلام و بعد از پیامبراکرم (ص) هم کم نیستند تعداد کسانی که در راه اعتلای اسلام کشته شده‌اند، مثل یاسر و سمیه، اولین شهدای اسلام که با شکنجه، مظلومانه در همان ابتدای تاریخ تاسیس اسلام شهید شدند، یا کسانی که در زمان حضرت علی (ع) به دست خوارج شهید شدند.
حسین‌بن‌علی (ع) و خاندان آن حضرت تنها کسانی نبودند که از سوی ظالمین مورد ظلم قرار گرفتند و به شهادت رسیدند، ولی هیچ یک از آن وقایع و شهادتهای مظلومانه مانند واقعه عاشورا چنین عظیم و ماندگار نشد که پس از چندین قرن، مظلومیت و جانگدازی آن باقی بماند و دلها را آتش بزند.حتی شهادت امیرالمؤمنین در محراب مسجد کوفه که به دست شقی‌ترین مردم، آن طور ناجوانمردانه صورت گرفت و یا امام حسن مجتبی (ع) که مظلومانه به دست همسرملعونش به شهادت رسید و یا سایر ائمه معصومین (ع) که به دست خلفای اموی و عباسی مظلومانه به شهادت رسیدند چنین تاثیر گذار نبوده است.
اما این که واقعه شهادت حضرت سیدالشهداء این عظمت را پیدا کرد و این‌چنین ماندگار شد، این که برپایی عزا برای آن حضرت با اساس اسلام گره خورد، این که برپایی مجالس عزاداری امام حسین (ع) اسلام را زنده نگه داشت، نکته قابل توجهی است که توانسته عقاید و اعمال تمام کسانی را که بعد از شهادت امام حسین (ع) خواستند علیه ظلم قیام کنند تحت تاثیر قراردهد.
محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.
این جمله معروف بارها به گوش همه خورده ولی فهم و دقت در آن کمتر صورت گرفته است. دقت در واقعه جانگداز عاشورا و شهادت امام حسین (ع) می‌تواند یک نقطه عطف و عامل تحول در زندگی انسان باشد.
با دقت و بررسی در تاریخ، افراد زیادی را می‌توان یافت که در ابتدا دچار لغزش بوده و را ه صحیح را طی نکرده‌اند، اما آشنایی آنها با امام حسین (ع) و حضور در مجالس سوگواری آن حضرت و کسب معرفت نسبت به وقایع عاشورا باعث تحول در زندگی‌شان شده و از آنها انسانهای کاملی ساخته‌است.
مجالس سوگواری، زمینه ابراز عقیده ائمه
پس از شهادت امام حسین (ع) اولین حرکت، ایجاد مجالس عزا داری برای آن حضرت بود که زمینه را برای گردهمایی‌ها و شنیدن سخنان ائمه (ع) فراهم ساخت، فرصتی که قبل از این فراهم نشده بود.بنیاد اصلاح حال درونی شیعه، با دعاهای پر مغز امام سجاد(ع) و رسیدن آنها به گوش شیعیان در اینگونه محافل و مجالس گذاشته شد. کلاسهای درس امام باقرو امام صادق(ع) در همین گردهمایی‌ها شکل گرفت. در زمان غیبت کبری بهترین راه انتقال احکام مورد نیاز مردم این بود که در همین مجالس سینه به سینه و زبان به زبان گفته شود و مردم فرا گیرند.کلاسهای مرحوم کلینی(ره) در فضای عزاداری برای سیدالشهداء شکل گرفت. کلاسهای درس شیخ صدوق(ره) در همین فضا بود. شیخ مفید(ره) در عباراتی دارد که کلاسهای درس را با روضه برای امام حسین (ع) شروع می‌کرد...
صبر کن صبر کن نظر یادت نره
نظرات شما: نظر
درباره دارالقرآن 
بازدیدهای وبلاگ 
