پیامبر اکرم فرمودند:

هر کس پایان ماه صفر را خبر دهد بهشت بر او واجب است.

بشارت باد بر شما، که ماه صفربه اتمام رسید.

ماه ربیع‌الاول ماه شادی اهل بیت بر همه مسلمانان جهان مخصوصاً شما قرآن دوستان عزیز مبارک باد.

وقایع ماه ربیع‏الاول:
1- خارج شدن پیامبر اعظم از مکه و مخفی شدن آن حضرت در غار ثور در آغاز ربیع الاول.
2- رهسپار شدن پیامبر (ص) به سوی مدینه و آغاز هجرت آن بزرگوار به آن شهر.
3- ارتحال امام حسن عسگری در سن 28 سالگی در سال 260 ه.ق‏
4- آغاز امامت حضرت بقیة اللَّه اعظم در نهم ربیع الاول سال 260 ه.ق‏
5- ازدواج پیامبر (ص) با حضرت خدیجه «ام المومنین» در دهم ربیع الاول.
6- وفات عبدالمطلب در دهم ربیع الاول.
7- ورود پیامبر اعظم به مدینه در دوازدهم ربیع الاول.
8- میلاد پیامبر اکرم (ص) در سال عام‏الفیل در هفدهم ربیع الاول.

اعمال عبادی در ماه ربیع الاول‏
اعمال روز اول ماه‏
1- روزه گرفتن به شکرانه سلامتی پیامبر اعظم و امیرمؤمنان از گزند کفار و مشرکان در اول ربیع‏الاول.
2- خواندن زیارت پیامبر (ص) و علی (ع) در این روز.

اعمال روز هشتم ماه‏
1- در این روز خواندن زیارت امام حسن عسگری (ع) و امام زمان (ع) مستحب است.

اعمال روز نهم ماه‏
این روز، روز عید و جشن و شادی بزرگ برای مؤمنان به مناسبت به امامت و خلافت رسیدن صاحب الزمان (ع) است. ‌‌لذا اعمال زیر در این روز پسندیده است.
1- اطعام به دوستان و ایجاد فرح و شادی در بین آنان.
2- پوشیدن لباس نو.
3- شکر و عبادت خداوند متعال.
4- گشاده دستی و فراوانی برای خانواده.

اعمال روز دوازدهم ماه‏
اعمال مستحب در این روز به شکرانه انقراض دولت اموی دو مورد است:
1- روزه گرفتن.
2- دو رکعت نماز مستحبی که در رکعت اول بعد از حمد، سه بار سوره کافرون و در رکعت دوم بعد از حمد سه بار سوره توحید خوانده می‏شود.

اعمال روز هفدهم ماه‏
اعمال مستحبی در میلاد رسول خدا(ص) و امام صادق (ع) چنین است:
1- غسل کردن.
2- زیارت پیامبر و امیرمؤمنان از دور یا نزدیک‏
3- روزه‏داری. طبق روایت، روزه‏داری در این روز برابر با روزه یک سال است.
4- دو رکعت نماز هنگام بالا آمدن آفتاب.
در هر رکعت پس از حمد، ده بار سوره قدر و ده بار سوره توحید خوانده شود.
5- گرامی داشتن مسلمانان و صدقه دادن.
6- جشن و شادی کردن.
7- به مشاهد شریفه رفتن.

کلمه (بسمله) به معنای نام خدا را بر زبان آوردن بوده و در قرائت عبارتست از گفتن جمله :

بِسْمَ اللهِ الرَحْمنِ الرَحیمْ یعنی به نام خداوند بخشنده مهربان

مستحب است قاری قرآن پس از استعاذه و قبل از تلاوت آیه عبارت فوق را بخواند. البته « بسمله » در آغاز تمامی سوره های قرآن به غیر از سوره توبه همراه با سوره نازل شده و خواندن آن واجب است.سوره توبه بر خلاف بقیه سوره های قرآن بدون بسمله نازل شده و گفتن بسمله در آغاز آن ممنوع است.

قرآن 114 سوره دارد که 113سوره آن با بسمله  آغاز می شود اما سوره توبه بسم الله ندارد . چون در این سوره مشرکین مورد خطاب پروردگار هستند ولی در سوره نمل دو بار بسم الله آمده یکی ابتدای سوره و دیگری در آغاز نامه حضرت سلیمان به ملکه کشور سبا .